بسم الله الرحمن الرحیم
و مگر نه آنکه گردن‌ها را باریک آفریده‌اند، تا در مقتل کربلای عشق، آسانتر بریده شوند.
و مگر نه آنکه از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده‌اند که حسین را از سر خویش، بیشتر دوست داشته باشد.
و مگر نه آنکه خانه تن، راه فرسودگی می‌پیماید تا خانه روح، آباد شود.
بخشی از وصیت نامه سید شهدای اهل قلم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام امروز یک اتفاق هیجان انگیز افتاد! البته برای من هیجان انگیزه.
از وقتی اومدم تو بیان بخاطر عادت نداشتن به قالب وبلاگ و این که مجبورم کلی تگ جدید درست کنم و ... نوشتن برام سخت شده. انگار قلمم یه جورایی خشک شده ،
امروز دوباره به وبلاگ قدیمی م سر زدم و دیدم که مشکل لینکش درست شده. انگار که مخزن خراب شده ی نگه داری افکارم دوباره جون گرفته! الان دچار این چالش شدم که آیا نوشتن در این وبلاگ رو ادامه بدم یا به وبلاگ قدیمی م برگردم. تصمیم ش سخته.. فکر کنم هر دو این وبلاگ ها رو نگه دارم.
آدرس وبلاگ قدیمی من : الرحیل
